Jerzy Binczycki

Jerzy Bińczycki (6 września 1937 – 2 października 1998) był polskim aktorem teatralnym i filmowym, urodzonym w Witkowicach koło Krakowa. Wystąpił w 50 filmach między 1962 a 1998 rokiem, stając się jedną z najważniejszych postaci polskiego kina drugiej połowy XX wieku. Początki kariery i przełomowe role Jerzy Bińczycki rozpoczął swoją filmową karierę w latach 60. XX wieku. Wystąpił w filmie Nights and Days z 1975 roku, który został zgłoszony na 26. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Berlinie. W tej monumentalnej adaptacji powieści Marii Dąbrowskiej wcielił się w postać Bogumila Niechcica, męża głównej bohaterki Barbary. Film ten, opisywany przez The Washington Post jako „polski Przeminęło z wiatrem", stał się jednym z najważniejszych dzieł polskiej kinematografii. Współpraca z wybitnymi reżyserami Jedną z najważniejszych ról w karierze Jerzego Bińczyckiego była postać inżyniera Andrzeja Nowackiego w filmie Hospital of the Transfiguration z 1979 roku. Ten film w reżyserii Edwarda Żebrowskiego, oparty na książce Stanisława Lema, rozgrywa się w 1943 roku w szpitalu psychiatrycznym na prowincji. Bińczycki zagrał w tym trudnym dziele poruszającym tematykę nazistowskiego ludobójstwa pacjentów psychiatrycznych. Główna rola w kultowym filmie Szczególne miejsce w filmografii Jerzego Bińczyckiego zajmuje rola profesora Rafała Wilczura w filmie The Quack z 1982 roku. Ten polski dramat w reżyserii Jerzego Hoffmana został napisany na podstawie powieści Tadeusza Dołęgi-Mostowicza z 1937 roku. Bińczycki wcielił się w postać profesora Rafała Wilczura, odnoszącego sukcesy chirurga z początku XX wieku, którego żona porzuca go z małą córką dla innego mężczyzny. Po porzuceniu przez rodzinę słynny chirurg zaczyna pić, doznaje urazu głowy i traci pamięć. Jego wiedza medyczna stopniowo powraca i staje się wiejskim uzdrowicielem, nie pamiętając kim jest. Film z 1982 roku w reżyserii Jerzego Hoffmana stał się kultowym klasykiem w Polsce i swoistym łabędzim śpiewem wspaniałej dekady polskich produkcji filmowych z lat 70. Późniejsza kariera i współpraca z Andrzejem Wajdą W późniejszym okresie kariery Jerzy Bińczycki współpracował z Andrzejem Wajdą przy realizacji filmu Pan Tadeusz z 1999 roku. W tej adaptacji poematu Adama Mickiewicza wcielił się w postać Macieja Dobrzyńskiego „Rózeczki". Film w reżyserii Andrzeja Wajdy osiągnął sukces frekwencyjny, przyciągając do kin przeszło 6 milionów widzów i stając się drugim najchętniej oglądanym filmem w polskich kinach po roku 1989. Uznanie i nagrody Jerzy Bińczycki został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski w 1989 roku. To wysokie państwowe odznaczenie było uznaniem jego wkładu w rozwój polskiej kultury i kinematografii. Śmierć i dziedzictwo Jerzy Bińczycki zmarł 2 października 1998 roku w Krakowie, gdzie został pochowany na Cmentarzu Rakowickim. Jego kariera filmowa trwała ponad trzy dekady i obejmowała współpracę z najwybitniejszymi polskimi reżyserami. Bińczycki pozostawił po sobie bogatą filmografię, w której szczególnie wyróżniają się role w Nights and Days, Hospital of the Transfiguration oraz The Quack, które na trwałe wpisały się w kanon polskiego kina.